Rozdział 5-"Całe szczęście, że jest ładny, z czarnej koronki"

Dedykuję go Gabrieli Palmowskiej 

Violetta

Wstaję, patrzę w dół, za­sta­na­wiam się, czy w ogóle pytać.

– Leży w łazien­ce na podłodze. – Uśmie­cha się, do dy­wa­nu, nie do mnie. – Z ja­kie­goś po­wo­du bu­dził w to­bie wiel­kie obrzy­dze­nie. Ze­rwałaś go z sie­bie i zdjęłaś przez rękaw, jed­nym płyn­nym ru­chem, a po­tem cisnęłaś na podłogę. Wyglądało to na­prawdę im­po­nująco.

No pięknie. Obiad z po­przed­nie­go dnia, zwęglo­ne reszt­ki mo­jej god­ności, a te­raz bie­li­zna. Co jesz­cze zo­sta­wiłam na podłodze w łazien­ce Leona Verdas? Ale, muszę przy­znać, mimo skraj­nie upo­ka­rzającego położenia, bawi mnie, że nie prze­cho­dzi mu przez usta słowo „sta­nik”.

Wska­zuję kie­ru­nek, w którym znaj­du­je się łazien­ka, i ru­szam przed sie­bie, bar­dzo ostrożnie. Każdy krok wywołuje fale ostre­go bólu, prze­miesz­czające się od stóp aż do mózgu. Do­cie­ram na miej­sce. Sta­nik leży w kącie między wanną i se­de­sem, na­bi­ja się ze mnie. Całe szczęście, że jest ładny, z czar­nej ko­ron­ki, brzyd­ka bie­li­zna to je­dy­na rzecz, która po­tra­fiłaby uczy­nić ten po­ra­nek jesz­cze gor­szym. Klękam i pod­noszę go, za­sta­na­wiać się, czy przy oka­zji mogłabym zdra­pać z podłogi reszt­ki sza­cun­ku do sa­mej sie­bie. Możliwe, że jesz­cze się przy­dadzą.

Tym ra­zem Leon nie po­trze­bu­je wskazówek. Przez całą drogę w ogóle się nie od­zy­wa, sama nie wiem, czy je­stem mu za to wdzięczna, czy nie. Wy­rzu­ca mnie przed do­mem Camili, mam trzy­dzieści mi­nut do jej po­wro­tu. Aku­rat, żeby wziąć prysz­nic, włożyć czy­ste ciu­chy i przy­brać od­po­wied­nią minę.

– Zdro­wiej, Słonecz­ko. – Nie pa­trzy na mnie, ale kie­dy za­my­kam drzwi, widzę, że kącik jego ust wciąż wy­gi­na się do góry. Zastanawiam się dlaczego zgodził się, żebym spała u niego na kanapie, kiedy Diego, jak się domyślam mnie mu podrzucił. Trzymał moje włosy, posprzątał całe morze rzygów, przyniósł mi leki przeciwbólowe i przypilnował, żebym wypiła pół beczki wody, ratując mnie tym samym  przed odwodnieniem. Nie ma we mnie nic jasnego ani słonecznego, ale po ostatniej nocy zyskał prawo, żeby się ze mnie nabijać. A więc tak ,sądzę , że Leon Verdas, przynajmniej przez jakiś czas, może nazywać mnie, jak mu się żywnie podoba.


Leon
  Diego ma u mnie porządny dług. Nie dość, że musiałem dać jej gdzie przenocować to jeszcze wycierać jej rzygi. Znaczy nie musiałem, ale chciałem. Nie puściłbym jej samej do domu po północy. Nie w takim stanie. Może i mnie zdradziła ale... Ale ja ją nadal kocham. Nie wiem co jest w niej tak cholernie pociągającego ale nie potrafię się jej oprzeć. Chciałbym zapomnieć ale nie mogę. To jest Violetta. Moja słodka Viola, która tak słodko marszczy nosek, która tak bosko całuje i zawsze umie mnie pocieszyć.
  Za dwa dni wyjazd do Madrytu. Tam spróbuje sobie wszystko poukładać. Pewnie zastanawiacie się czy miałem dziewczynę. Otóż odpowiedź brzmi NIE. Pierwszy miesiąc po zerwaniu przesiedziałem w domu. Nigdzie nie wychodziłem. Zarosłem. I to dosłownie. Wszystkiego próbowali abym wyszedł z pokoju. Ale ja nie. Ja musiałem się nas sobą użalać. Później zacząłem wychodzić z chłopakami do klubu ale to też nie wyszło zbyt dobrze. Wracałem do domu jak, jak... Jak Violetta dzisiejszej nocy. Fede zaczął umawiać mnie z przypadkowymi dziewczynami. Ale ja nie chciałem. No i później znalazłem ogłoszenie, że Maxi potrzebuje asystenta. Trzy dni później udałem się do PONTE I.N.C i tak zleciały mi dwa lata. Liczyła się tylko praca i nic więcej. Nawet z własną siostrą nie rozmawiałem. Za bardzo przypominała mi Vilu. No tak były najlepszymi przyjaciółkami. Pokłóciłem się z Violettą- Nastya ją pocieszała a później kto dostawał ochrzan ? Oczywiście, że ja. Zerwałem z Violettą. Kto dostał ochrzan ? Ja. Nawet jak dostała gorszą ocenę w szkolę wszystkiemu byłem winny ja.  No bo nie ma to jak zwalać całą winę na starszego brata.


*********************************************************************************Piąteczka za nami :D Jak widzicie Leonek jeszcze coś tam czuje do Violetty. Co się wydarzy na wyjeździe ? Zdradzę tylko że w następnym rozdziale pojawi się wątek Cami i Lu.
Dziękuje za  14 komentarzy pod rozdziałem. Wydaję mi się, że te opowiadanie bardziej wpadło wam do gustu. Mi także. Cieszę się że pod rozdziałami jest tyle komentarzy 13 to najmniej :3 Dziękuje <3 Jesteście wspaniali :*
Rozdział 6=13 komentarzy :)
Przypominam o konkursie
I przepraszam rozdział miał być o 15 a jest już po 16 :( miałam wyjazd :(